ฟลูออรีน

หมู่

คาบ

บล็อก

โปรตอน

อิเล็กตรอน

นิวตรอน

คุณสมบัติทั่วไป

เลขอะตอม

มวลอะตอม

18.9984032

หมายเลขมวล

ประเภท

แฮโลเจน

สี

ไม่มีสี

กัมมันตรังสี

ไม่

จากภาษาละตินและฝรั่งเศส fluere แปลว่าการไหลหรือฟลักซ์

โครงสร้างผลึก

ผลึกที่ยึดฐานเป็นศูนย์กลาง

ประวัติ

ในปี 1529 จอร์จิอุส อกริโคลา อธิบายการใช้ฟลูออร์สปาร์เป็นฟลักซ์

ในปี 1670 ไฮน์ริช ชวานด์ฮาร์ด พบว่าแก้วถูกกัดกร่อนเมื่อสัมผัสกับฟลูออร์สปาร์ที่ผ่านการจัดการด้วยกรด

ในปี 1810 นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส อองเดร-มารี อำแปร์ เสนอว่ากรดฟลูออริกเป็นสารประกอบของไฮโดรเจนกับธาตุใหม่

ธาตุนี้ถูกแยกได้ในที่สุดในปี 1886 โดยอองรี มัวซาน

อิเล็กตรอนต่อระดับพลังงาน

2, 7

การจัดเรียงอิเล็กตรอน

[He] 2s² 2p⁵

ฟลูออรีนทำปฏิกิริยารุนแรงกับน้ำเพื่อผลิตออกซิเจน

คุณสมบัติกายภาพ

สถานะ

ก๊าซ

ความหนาแน่น

0.001696 g/cm³

จุดหลอมเหลว

53.53 K | -219.62 °C | -363.32 °F

จุดเดือด

85.03 K | -188.12 °C | -306.62 °F

ความร้อนของการหลอมเหลว

0.26 kJ/mol

ความร้อนของการกลายเป็นไอ

3.27 kJ/mol

ความร้อนจำเพาะ

0.824 J/g·K

ความอุดมสมบูรณ์ในเปลือกโลก

0.054%

ความอุดมสมบูรณ์ในจักรวาล

0.00004%

เครดิตรูปภาพ: Images-of-elements

ก๊าซฟลูออรีน แต่มีเฉพาะในรูปภาพประกอบ เพราะฟลูออรีนทำปฏิกิริยากับแก้ว

หมายเลข CAS

7782-41-4

หมายเลข PubChem CID

24524

คุณสมบัติอะตอม

รัศมีอะตอม

42 pm

รัศมีโควาเลนต์

64 pm

อิเล็กโตรเนกาติวิตี

3.98 (พอลิงสเกล)

พลังงานไอออไนเซชัน

17.4228 eV

ปริมาณอะตอม

17.1 cm³/mol

สภาพนำความร้อน

0.000279 W/cm·K

สถานะออกซิเดชัน

-1

แอปพลิเคชัน

สารประกอบของฟลูออรีน รวมถึงโซเดียมฟลูออไรด์ ใช้ในยาสีฟันและในน้ำดื่มเพื่อป้องกันฟันผุ

ไฮโดรคลอโรฟลูออโรคาร์บอน (HCFCs) และไฮโดรฟลูออโรคาร์บอน (HFCs) ตอนนี้ใช้แทนสารทำความเย็น CFC

ฟลูออรีนและสารประกอบของมันใช้ในการแปรรูปเชื้อเพลิงนิวเคลียร์

ฟลูออรีนมีความเป็นพิษสูงและมีฤทธิ์กัดกร่อน

ไอโซโทป

ไอโซโทปที่มีความเสถียร

¹⁹F

ไอโซโทปที่ไม่เสถียร

¹⁴F, ¹⁵F, ¹⁶F, ¹⁷F, ¹⁸F, ²⁰F, ²¹F, ²²F, ²³F, ²⁴F, ²⁵F, ²⁶F, ²⁷F, ²⁸F, ²⁹F, ³⁰F, ³¹F

ลิงค์

วิกิพีเดีย

Encyclopaedia Britannica Wolfram Alpha Chemicool RSC Visual Elements WebElements

ออกซิเจนFนีออน