ซิลิคอน

ในปี 1800 เซอร์ฮัมฟรี เดวี่ คิดว่าซิลิกาเป็นสารประกอบไม่ใช่ธาตุ แต่ในปี 1811 เกย์ ลูสซัค และหลุยส์ ฌาค เทนาร์ด น่าจะเตรียมซิลิคอนอสัณฐานที่ไม่บริสุทธิ์โดยให้ความร้อนแก่โพแทสเซียมกับซิลิคอนเตตระฟลูออไรด์

ในปี 1824 เยินส์ ยาค็อบ เบอร์เซเลียส เตรียมซิลิคอนอสัณฐานด้วยวิธีทั่วไปเดียวกัน

อองรี เดอวิลล์ ในปี 1854 เป็นคนแรกที่เตรียมซิลิคอนผลึก รูปแบบอัลโลโทรปที่สองของธาตุนี้

ในรูปแบบของทรายและดินเหนียว มันถูกใช้ทำคอนกรีตและอิฐ; เป็นวัสดุทนไฟที่มีประโยชน์สำหรับงานอุณหภูมิสูง และในรูปของซิลิเกตใช้ในการทำเคลือบ เครื่องปั้นดินเผา ฯลฯ

ซิลิกา ในรูปของทราย เป็นส่วนประกอบหลักของแก้ว

ชิพซิลิคอนเป็นพื้นฐานของอิเล็กทรอนิกส์และการคำนวณสมัยใหม่

ซิลิคอนคาร์ไบด์ ที่เรียกกันทั่วไปว่าคาร์บอรันดัม ใช้ในวัสดุขัดถู