นิโฮเนียม
113
Nh
หมู่
13
คาบ
7
บล็อก
p
โปรตอน
อิเล็กตรอน
นิวตรอน
113
113
173
คุณสมบัติทั่วไป
เลขอะตอม
113
มวลอะตอม
[286]
หมายเลขมวล
286
ประเภท
โลหะหลังทรานซิชัน
สี
n/a
กัมมันตรังสี
ใช่
ชื่อนี้มาจากชื่อทั่วไปของประเทศญี่ปุ่นในภาษาญี่ปุ่น
โครงสร้างผลึก
n/a
ประวัติ
ไนโฮเนียมถูกค้นพบในปี 2003 ในฐานะผลิตภัณฑ์การสลายตัวแบบแอลฟาของธาตุ 115 มอสโควเวียม โดยทีมนักวิทยาศาสตร์ชาวรัสเซียจากสถาบันวิจัยนิวเคลียร์ร่วม ดูบนา และนักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันจากห้องปฏิบัติการแห่งชาติลอว์เรนซ์ลิเวอร์มอร์
ความร่วมมือดูบนา-ลิเวอร์มอร์ได้เสริมความแข็งแกร่งการอ้างสิทธิ์การค้นพบไนโฮเนียมด้วยการทดลองทางเคมีกับผลิตภัณฑ์การสลายตัวสุดท้าย 268Db
ความร่วมมือดูบนา-ลิเวอร์มอร์ได้เสริมความแข็งแกร่งการอ้างสิทธิ์การค้นพบไนโฮเนียมด้วยการทดลองทางเคมีกับผลิตภัณฑ์การสลายตัวสุดท้าย 268Db
อิเล็กตรอนต่อระดับพลังงาน
2, 8, 18, 32, 32, 18, 3
การจัดเรียงอิเล็กตรอน
[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p1
นิโฮเนียมเป็นที่รู้จักในทางประวัติศาสตร์ว่า eka-thallium
คุณสมบัติกายภาพ
สถานะ
แข็ง
ความหนาแน่น
16 g/cm3
จุดหลอมเหลว
703.15 K | 430 °C | 806 °F
จุดเดือด
1373.15 K | 1100 °C | 2012 °F
ความร้อนของการหลอมเหลว
n/a kJ/mol
ความร้อนของการกลายเป็นไอ
n/a kJ/mol
ความร้อนจำเพาะ
- J/g·K
ความอุดมสมบูรณ์ในเปลือกโลก
n/a
ความอุดมสมบูรณ์ในจักรวาล
n/a
เครดิตรูปภาพ: Wikimedia Commons (Hrustov)
ธาตุนี้ถูกค้นพบที่สถาบันวิจัยนิวเคลียร์ร่วมในเมืองดูบนา ประเทศรัสเซีย
หมายเลข CAS
54084-70-7
หมายเลข PubChem CID
n/a
คุณสมบัติอะตอม
รัศมีอะตอม
-
รัศมีโควาเลนต์
136 pm
อิเล็กโตรเนกาติวิตี
-
พลังงานไอออไนเซชัน
-
ปริมาณอะตอม
-
สภาพนำความร้อน
-
สถานะออกซิเดชัน
1, 3, 5
แอปพลิเคชัน
นิโฮเนียมใช้สำหรับวัตถุประสงค์การวิจัยทางวิทยาศาสตร์เท่านั้น
นิโฮเนียมเป็นอันตรายเนื่องจากกัมมันตภาพรังสี
ไอโซโทป
ไอโซโทปที่มีความเสถียร
-ไอโซโทปที่ไม่เสถียร
278Nh, 282Nh, 283Nh, 284Nh, 285Nh, 286Nh, 287Nh