ซีบอร์เกียม
106
Sg
หมู่
6
คาบ
7
บล็อก
d
โปรตอน
อิเล็กตรอน
นิวตรอน
106
106
156
คุณสมบัติทั่วไป
เลขอะตอม
106
มวลอะตอม
[269]
หมายเลขมวล
262
ประเภท
โลหะทรานซิชัน
สี
n/a
กัมมันตรังสี
ใช่
Named after Glenn Seaborg, American nuclear chemist and Nobel prize winner
โครงสร้างผลึก
n/a
ประวัติ
Scientists working at the Joint Institute for Nuclear Research in Dubna, USSR reported their discovery of element 106 in June 1974.
Synthesis was also reported in September 1974 at the Lawrence Berkeley Laboratory by the workers of the Lawrence Berkeley and Livermore Laboratories led by Albert Ghiorso and E. Kenneth Hulet.
It was produced by collisions of californium-249 with oxygen atoms.
Synthesis was also reported in September 1974 at the Lawrence Berkeley Laboratory by the workers of the Lawrence Berkeley and Livermore Laboratories led by Albert Ghiorso and E. Kenneth Hulet.
It was produced by collisions of californium-249 with oxygen atoms.
อิเล็กตรอนต่อระดับพลังงาน
2, 8, 18, 32, 32, 12, 2
การจัดเรียงอิเล็กตรอน
[Rn] 5f14 6d4 7s2
There are 12 known isotopes of seaborgium
คุณสมบัติกายภาพ
สถานะ
แข็ง
ความหนาแน่น
35 g/cm3
จุดหลอมเหลว
-
จุดเดือด
-
ความร้อนของการหลอมเหลว
n/a
ความร้อนของการกลายเป็นไอ
n/a
ความร้อนจำเพาะ
-
ความอุดมสมบูรณ์ในเปลือกโลก
n/a
ความอุดมสมบูรณ์ในจักรวาล
n/a
เครดิตรูปภาพ: Wikimedia Commons (Atomic Energy Commission)
The element is named after Glenn T. Seaborg, atomic pioneer and Commissioner of the Atomic Energy Commission
หมายเลข CAS
54038-81-2
หมายเลข PubChem CID
n/a
คุณสมบัติอะตอม
รัศมีอะตอม
-
รัศมีโควาเลนต์
143 pm
อิเล็กโตรเนกาติวิตี
-
พลังงานไอออไนเซชัน
-
ปริมาณอะตอม
-
สภาพนำความร้อน
-
สถานะออกซิเดชัน
6
แอปพลิเคชัน
Seaborgium is used for scientific research purposes only.
Seaborgium is harmful due to its radioactivity
ไอโซโทป
ไอโซโทปที่มีความเสถียร
-ไอโซโทปที่ไม่เสถียร
258Sg, 259Sg, 260Sg, 261Sg, 262Sg, 263Sg, 264Sg, 265Sg, 266Sg, 267Sg, 268Sg, 269Sg, 270Sg, 271Sg, 272Sg, 273Sg